Upadłość konsumencka – czyli jak wyjść z długów.

Czym jest tzw. upadłość konsumencka?

Upadłość konsumencka jest postępowaniem sądowym przewidzianym dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które stały się niewypłacalne.

Jaki jest cel tego postępowania?

  • oddłużenie niewypłacalnego konsumenta poprzez umorzenie całości lub części długów, których nie jest, ani nie będzie w stanie zapłacić,
  • odzyskanie należności od niewypłacalnego konsumenta przez jego wierzycieli ( windykacja).

Kto i kiedy może złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej?

Wniosek może złożyć tylko osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej lub przestała być wspólnikiem osobowej spółki handlowej ( jeśli od dnia wykreślenia z właściwego rejestru minął co najmniej rok ).

Postępowanie upadłościowe wszczynane jest wyłącznie na wniosek konsumenta ( nie może tego uczynić wierzyciel, prokurator, czy organizacja społeczna, sąd z urzędu również nie może przeprowadzić takiego postępowania).

Podstawową przesłanką do ogłoszenia upadłości konsumenckiej jest niewypłacalność. Nie ma zatem możliwości, aby upadłość została ogłoszona w stosunku do osoby, która reguluje swoje zobowiązania na bieżąco.

Kiedy jest się niewypłacalnym?

Dłużnik staje się niewypłacalny w momencie, gdy utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych – opóźnienie w spłatach przekracza trzy miesiące.

Niewypłacalność musi mieć charakter trwały, tak więc krótkotrwałe przerwy w spłatach nie są podstawą do ogłoszenia upadłości konsumenckiej.

Kiedy sąd oddali wniosek?

  • konsument doprowadził się do swojej niewypłacalności albo istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub w skutek rażącego niedbalstwa,
  • w okresie 10 lat przed dniem złożenia wniosku, względem konsumenta toczyło się już konsumenckie postępowanie upadłościowe, które zakończyło się całościowym lub częściowym oddłużeniem,
  • we wcześniejszym konsumenckim postępowaniu upadłościowym uchylono plan spłaty ( konsument nie wykonał planu spłaty) lub postępowanie zostało umorzone z przyczyn innych niż na wniosek konsumenta,
  • konsument podał we wniosku nieprawdziwe lub niezupełne dane,
  • czynność prawna konsumenta została prawomocnie uznana za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli.

Etapy konsumenckiego postępowania upadłościowego:

  1. złożenie wniosku do sądu upadłościowego,
  2. badanie formalne wniosku przez sąd,
  3. ogłoszenie upadłości ( jeśli Sąd przyjmie wniosek),
  4. sąd wyznacza syndyka
  5. syndyk ustala listę wierzytelności,
  6. zatwierdzenie listy wierzytelności przez sędziego-komisarza,
  1. konsument posiada majątek i jest w stanie wykonywać plan spłaty lub nie posiada majątku, ale jest w stanie wykonywać plan spłaty:

7) syndyk likwiduje majątek konsumenta i wykonuje plan podziału ( spłaca wierzycieli),

8) sąd ustala plan spłaty,

9) konsument wykonuje plan spłaty,

10) po wykonaniu planu spłaty następuje oddłużenie konsumenta.

b) konsument nie posiada majątku i nie jest w stanie wykonać planu spłaty:

7) sąd oddłuża konsumenta.

Najistotniejsze konsekwencje ogłoszenia upadłości konsumenckiej:

– cały majątek konsumenta staje się „masą upadłości”, zarządzaną przez wyznaczonego przez sąd syndyka – oznacza to, że konsument nie może swobodnie rozporządzać swoim majątkiem (np.: sprzedać samochodu);

– upadły ma obowiązek wskazać i wydać syndykowi cały majątek, dokumentację dotyczącą majątku i rozliczeń oraz korespondencję – w przeciwnym razie postępowanie upadłościowe zostanie umorzone, co uniemożliwi konsumentowi skorzystania z możliwości oddłużenia w przeciągu następnych dziesięciu lat;

– wymagalne (natychmiastowo płatne) stają się wszelkie (zarówno pieniężne, jak i niepieniężne) zobowiązania konsumenta – np.: kredyt wzięty „na raty”, będzie natychmiastowo płatny w pełnej wysokości;

– w skład masy upadłości wchodzi również wynagrodzenie za pracę upadłego w części niepodlegającej zajęciu;

– syndyk sporządza inwentaryzację majątku masy upadłości, a następnie przystępuje do sprzedaży majątku upadłego konsumenta – za wyjątkiem przedmiotów pierwszej potrzeby – wyłączonych spod egzekucji. Syndyk będzie więc sprzedawał wszystkie wartościowe przedmioty: nieruchomości, samochody, wartościowy sprzęt RTV i AGD, który nie jest niezbędny do prowadzenia gospodarstwa domowego;

– konsument będzie mógł zawierać tylko drobne umowy życia codziennego (zakupy żywności, środków czystości itp.), które pokrywane będą przez upadłego z tych funduszy, które nie podlegały zajęciu przez syndyka;

– po ogłoszeniu upadłości działania podejmowane przez konsumenta mogą mieć wpływ na decyzję sądu – bezpodstawne zwolnienie się z pracy może doprowadzić do umorzenia postępowania upadłościowego i braku szansy na oddłużenie;

– ogłoszenie upadłości wstrzymuje postępowania sądowe i egzekucyjne prowadzone przeciwko konsumentowi; do postępowań będzie mógł wstąpić syndyk, który będzie reprezentował konsumenta i jego interesy.

Kancelaria Prawna Adrian Zacharko.

Podstawa prawna:

  • ustawa Prawo upadłościowe z dnia 23 lutego 2003 r. (tj. z dnia 7 grudnia 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 2171)).

Stan prawny na dzień 1 grudnia 2017 r.

Jeśli chcesz wiedzieć więcej szczegółów zapraszam do kontaktu

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *